Terapia Manualna

Terapia manualna to metoda fizjoterapii wykorzystująca cały wachlarz technik, chwytów i pozycji ułożeniowych pacjenta. W terapii manualnej stosuje się techniki diagnostyczne oraz terapeutyczne w celu wykrycia przyczyn oraz opracowania metod leczenia schorzeń kręgosłupa i układu ruchu. Pozwala rozpoznawać zaburzenia układu ruchu oraz poddawać terapii zdiagnozowane, odwracalne zmiany funkcjonalne.

Terapia manualna wykorzystywana jest zarówno w ortopedii, reumatologii, rehabilitacji jak i neurologii. Ogromną zaletą tej metody jest to, że leczenie opracowywane jest indywidualnie, w zależności od schorzenia i stanu pacjenta.

Wśród głównych wskazań do terapii manualnej zaliczamy:

• bóle mięśni,
• migreny i zawroty głowy,
• wady postawy ciała,
• rwa kulszowa,
• dyskopatia,
• ból karku,
• zablokowania czynnościowe stawów,
• bóle w wyniku urazu,
• zmiany przeciążeniowe kręgosłupa,
• napięciowe bóle tułowia i głowy.

W przypadku procedur manualnych przeciwwskazania dzieli się na względne i bezwzględne. Wśród przeciwwskazań względnych, czyli takich, które nie zawsze decydują o braku możliwości zastosowania terapii wyróżnia się takie schorzenia jak:

• przepuklina jądra miażdżystego,
• twardy opór w końcowym zakresie ruchu,
• osteoporoza,
• stany zapalne,
• hipomobilność,
• uszkodzenie struktur w przebiegu urazu,
• zmiany w strukturze tętnic kręgowych.

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do podjęcia terapii są:

• nowotwory,
• gruźlica kości,
• zaburzenia psychiczne,
• złamania,
• zwichnięcia i dyslokacje stawów,
• zaburzenia rozwojowe i wady wrodzone,
• zaawansowana osteoporoza,
• młodzieńcza martwica kości.